Güneş topla benim için

Herkesin gri, siyah ve sıkıcı kıyafetler giyip suratsız bir şekilde evden işe, işten eve gittiği bir şehirde. Hava bulutlu, toplu taşıma araçları kalabalık, yollar çamurlu... Herkesten farklı bir kadın. Yolda gülümseyerek yürüyor, tanımadığı insanlara selam veriyor. Gazetesini aldığı büfeciye iyi günler diliyor, karşı kaldırımdaki pusetinin içindeki bebeğe el sallıyor. Kadın görüntü olarak da çok farklı. Sağlıklı, hafif bronz, ışıl ışıl bir ten, elma yanaklar.Dalgalı uzun saçlar. En önemlisi de renkli, çiçekli, böcekli , sarılı, turunculu bir kıyafet...

Kadın bir akşam yine hoplaya zıplaya evine döner , kapıyı açar, içeri girer. Biz de evinin içini ilk defa görürüz. Her yerde boya kutuları, fırçalar... Kadın evinin duvarlarına renk renk güneşler boyamaktadır. Evin buz gibi duvarlarına çizdiği güneşler içeriyi aydınlatıp ısıtmaktadır.

Yorulana kadar duvarlara renk renk, irili ufaklı güneşler çizer. Sonra, doğru dürüst eşyası olmayan salonundaki şezlonguna uzanır - güneş gözlüğü bile takmış olabilir - klasik güneşlenme pozisyonunda uykuya geçer...